En: Joke Frima
Nieuws: TRAC2018 in Nederland
FACE: Figurative Art Convention and Expo, samen met
TRAC: The Representational Art Conference,
8-11 november 2017, Miami
FACE TRAC 2017 opening
Continuüm, mijn droom
Een beweging! Klassieke traditie op hedendaagse leest geschoeid, vakbekwaamheid hoog in het vaandel, nadenken over wat je maakt – inhoud en vorm – over je bijdrage aan de cultuur. Gezamenlijk sterker worden. Verankeren in de officiële kunstgeschiedenis. Dat was mijn droom, al vanaf begin jaren ’80, toen ik serieus begon met tekenen en schilderen.
De klassieke traditie kent vanaf de Griekse Oudheid vele varianten. Nu wordt er een hedendaagse aan toegevoegd. Daniel Graves, oprichter van de Florence Academy of Art, spreekt ook wel van continuüm in plaats van traditie. Wat al die varianten gemeen hebben is het representeren van zichtbare werkelijkheid. Daarvoor is veel vakmensschap vereist, denk alleen maar aan het schilderen van lucht of ruimte: verf is echt iets anders… brons is geen vlees…
Schoonheid, ook die van het ontzagwekkende, het dramatische, hoort eveneens bij dat continuüm. Niet alleen techniek, niet alleen inhoud, maar een wederzijdse beïnvloeding van beide was en is het streven. Kunst met de grote K, dat mag je best zeggen.
Max Ginsburg: Bus stop
TRAC2014 in California
In 2014 beleefde ik voor het eerst dat die droom werkelijkheid zou kunnen worden. Op Facebook zag ik een berichtje over TRAC2014 in Californië, The Representational Art Conference, die de hedendaagse klassieke traditie theoretisch wilde onderbouwen. Daar moest ik heen! De woorden ‘Renaissance’, ‘beweging’ zweefden door een betoverde zaal met meer dan 300 enthousiastelingen. Iemand naast mij barstte spontaan in tranen uit. Eindelijk uit het isolement dat zovelen hadden ondervonden, eindelijk waardering op grote schaal voor figuratie, realisme! Internationaal. Het werd toen al de ‘belangrijkste beweging in de kunstwereld van vandaag’ genoemd. Zou het stand houden?
Terug in Nederland gaf ik het stokje door aan zoveel mogelijk geïnteresseerden. Lees meer in mijn eerdere blog ‘TRAC2014. Beweging!’ Ik verlangde naar een TRAC in Nederland en Europa.
Steven Assael
TRAC2015 in California
De boodschap vond weerklank bij allerlei collega’s. Maar: ticket en hotel waren prijzig. Geweldig was dat Tom Hageman, directeur van de Klassieke Academie in Groningen, en Joke Frima naar TRAC konden gaan. Ik zou er een lezing gaan geven over natuurgetrouw realisme maar werd ziek.
Helaas, in 2016 bleek dat TRAC niet meer op de oude leest kon doorgaan. Een kritiek moment.
FACE-TRAC-2017 in Miami
Maar nu komt FACE, de eerste Figurative Art Convention & Expo ter wereld! De droom van een beweging is werkelijkheid geworden, zeggen de oprichters. FACE richt zich op de hoekstenen van de representatieve kunst, de figuratie, het realisme of hoe je het ook wilt noemen. Tijdens het evenement kon je er bijvoorbeeld modeltekenen en –schilderen onder begeleiding van internationaal bekende topschilders, die ook demonstraties gaven, zoals Max Ginsburg, Steven Assael of Daniel Gerhartz. Er kwamen ook sprekers.
Het was me soms vreemd te moede. Aan de ene kant was de focus gericht op het streven naar een kwaliteit en visie die verbonden zijn met het verleden, de grote meesters van de klassieke traditie, een versterking van je eigen streven. Aan de andere kant werd naar de toekomst gekeken: hoe sluit je aan bij de jonge generatie die al zo’n andere culturele bagage heeft, wat betekent het voor de kunst dat de toekomstige mens steeds kunstmatiger wordt, dat de nieuwste reproductie technieken de ‘langzame kunst’ overbodig maken.
Demo painting portrait Max Ginsburg and drawing model Juliette Aristides
Demo painting portrait Daniel Gerhartz
En dan interessant: FACE nodigt TRAC uit om aan deze bijeenkomst mee te doen. TRAC kan weer verder met de theoretische onderbouwing van de representatieve kunst.
Er zijn weer meer dan 300 deelnemers, waaronder Joke Frima en ik als Nederlanders, die nu de erenaam ‘Founding Member’ mogen dragen.
Niet alleen schilders en beeldhouwers nemen deel aan die beweging. Vooral in de VS zijn allerlei initiatieven ontstaan van kunstliefhebbers en kunsthistorici, ter verspreiding en verdieping van het hedendaags realisme. Die steun is cruciaal voor het voortbestaan van de klassieke traditie, voor de verankering in maatschappelijke instituties, voor het bewust maken van een groter publiek, want laten we wel wezen, kunstenaars zelf komen daar nauwelijks aan toe.
FACE zal nu jaarlijks worden gehouden.
Founding fathers: Eric Rhoads, Peter Trippi and Michael Pearce
Eric Rhoads, Peter Trippi, Michael Pearce
Eric Rhoads with me and my book
Eric Rhoads, oprichter van FACE, algemeen directeur van kunstmagazines als Fine Art Connoisseur, PleinAir magazines, jaarlijkse PleinAir Conventies en Expo’s, en meer. FACE kiest de beste kunstenaars die ook de gave bezitten anderen aan te moedigen en te inspireren in hun demonstraties en begeleiding. Zie ook Fine Art Connoisseur december 2017.
Peter Trippi, mede oprichter van FACE, eindredacteur van Fine Art Connoisseur en mede-curator van de Alma Tadema expositie dit jaar in het Fries Museum in Leeuwarden, daarna in Wenen en Londen, nu van ‘The American Dream’ in het Drents Museum, en meer.
Zij startten in 2005 het blad Fine Art Connoisseur. In 2011 namen ze het initiatief voor een beweging. Zo’n 20 invloedrijke kunstenaars van wereldfaam werden daartoe uitgenodigd voor een geheime bijeenkomst. Droevig genoeg werd het niveau van individuele belangen niet overstegen. Teleurgesteld concludeerden Eric en Peter dat de tijd nog niet rijp was.
Toch sijpelde het idee door naar:
Michael Pearce, schilder en professor aan de kunst faculteit van de California Lutheran University. In 2012 startte hij TRAC, samen met Michael Lynn Adams, die na 2015 er mee stopte.
‘Vóór TRAC waren er geen conferenties over realistische of figuratieve kunst’, aldus Michael Pearce. ‘Dat is vreemd, want er was en is nu een enorme hoeveelheid representatieve kunst en een groot publiek dat daar in geïnteresseerd is. Het leek een groot gat dat gevuld moest worden.’
Thema’s TRAC
Van de vele thema’s die door TRAC zijn aangesneden noem ik hier: postmodernisme en hedendaagse klassieke traditie, het belang van schoonheid, neuro-esthetica, aansluiting op de jongeren, etnocentrisme in de kunstkritiek, kunstonderwijs op scholen.
Our team had a fantastic time at the Figurative Art Convention & Expo and we can't wait until next year! Thank you to all of the faculty and attendees for making this possible. It was a memorable experience. 🙂 #FACE17
Posted by Fine Art Connoisseur Magazine on Tuesday, November 14, 2017
Verslag van de lezing van Amanda Theis, TRAC sessions 2017
Amanda Theis vertelt ons vol vuur over haar werkzaamheden bij het Da Vinci Initiative (DVI), dat werkt aan ‘skill-based’ educatie, ofwel educatie gebaseerd op het ontwikkelen van vaardigheden in tekenen en schilderen. Het DVI stelt lesprogramma’s samen en het idee is deze te delen en te gebruiken op middelbare scholen. Het is gericht op het schoolsysteem in de VS.
Da Vinci Initiative
DVI heeft een online Channel op you-tube waar 30 filmpjes van 5 minuten zijn gepubliceerd. Dit is gratis en voor iedereen toegankelijk. www.davinciinitiative.org/
egg cup 1
egg cup 2
A Bargue drawing
Amanda heeft ervaren dat de meeste docenten van teken- en handvaardigheid denken dat tekenen, als het met kunst te maken heeft, niet kan worden onderwezen. Deze wijdverbreide opvatting kwam haar ter ore tijdens nascholingsbijeenkomsten in de weekends en zomerscholen. In de VS is nascholing voor docenten verplicht.
De grootste kritiek op de visie van het DVI is dat onderwijs gericht op vaardigheden de creativiteit zou doden. Maar Amanda wijst erop dat vaardigheden slechts gereedschappen zijn die ten dienste staan van de creativiteit.
Drawing perspective from life (self made robots)
Self-portrait by Ray Wanda Totanes, 15 year old
Zij vindt het verstandig om het modernisme niet ter sprake te brengen tijdens workshops en cursussen. Mensen trekken na het ‘skill-based’ onderwijs zelf wel hun conclusies. Veel mensen zijn visueel analfabeet en het ‘skill-based’ onderwijs opent voor hen een nieuwe dimensie.
Over ouders die bezorgd zijn dat hun kinderen, die dit soort kunst willen studeren, geen toekomst hebben, zegt ze: “Skill-based education will not give you a degree, but it wil give you jobs.” Amanda heeft zelf een atelier training genoten bij Juliette Aristides in Seattle.
In Amerika kan zo’n atelier geen lesbevoegdheid verlenen. Die krijg je alleen met een studie aan de universiteit. Het probleem is dat die universitaire kunstopleidingen geen ‘skill-based’ onderwijs geven.
Amanda wil graag van de aanwezigen te weten komen waar ze kinderen en jonge mensen naar toe kan verwijzen om goede atelier training te krijgen.
TRAC2018 in Leeuwarden
TRAC2018 in Nederland, eerste land in Europa!
1-4 Mei 2018, in Leeuwarden.
Website: www.trac2018.com
Volg ook op internet en mijn blog.